İnsan sıkıntıdan ağlar mı yaa!!!???Vallahi çok baydım biri çekip kurtarsın.Böyle ,desin ki "gel irem heyecanlı bişiler seni bekiyo aklına geldikçe sırıtçaksın düşüncelerinin bi kısmını meşgul edicekler,annene getirttiğin uyku ilacını bu gece içmek zorunda değilsin canım hadi gel" desin.Yoksa birazdan içiyorum ve sızıyorum.ve bundan sonra her gece sıkılmamak için aynı şeyi yapıyorum yeter artık bi insanın hiç hobisi olmaz mı ya.Elimi geçtim aklımı oyalasa yeter.Hobi de değil aslında bişi ya bi istek bi farklılık ne biliyim bişii işte!Ama iyi bişi.
Öyle içimi kemiren,uyku yerine döne döne çarşaf aşınmasına sebep olacak bi stres istemiyorum.Bişi istiyorum.İyi bişi...Oturup onu yaziyim mutlu oliyim onu yazarken.Mesela artık bahar gelmiş olsun bi yerlere gidelim orda amcanın biriyle öbürü şakalaşsın bize çok ilginç gelsin onlara gülelim böyle saçmasapan gereksiz.Ya da evimin terası olsun.Buz gibi ankara ayazında içimi ısıtan mutluluk cak danyel olsun...Birileri bi yerlerde dans ediyodur şimdi.Sadece birbirlerine odaklanmışlardır ve mutluluk belirtisi olan 32 diş sırıtmayla ya da gözlerinin içine kadar parlak parlak gülümsemelerle bakışıyolardır...En azından onların mutlulukları beni avutsun ne diyeyim...Ne diyim ben size oturmayın sakın poponuz yer görmesin ben böyle iyiyim...Kötünün iyisi
